Een brug naar een nieuw toekomst

Paul, 26 jaar

Al lange tijd voelde ik mij somber. Op het werk ging het niet zo lekker, maar ik wist niet goed wat ik er aan kon doen. Ik was al eens naar een psycholoog geweest, dat had wel wat geholpen, maar het kwam weer terug. Een vriendin had mij het PELS instituut aangeraden. Jorn luisterde heel goed naar mij en ik voelde mij echt gesteund.  Ik kon met hem alles bespreken, ook bijvoorbeeld over relaties, mijn ouders en zaken waarover ik met anderen niet zo gemakkelijk praat. Het bleek dat ik in mijn hoofd gemakkelijk de criticus aan het woord laat. Ik ben soms wat perfectionistisch en wil het graag goed doen. Ik kreeg als opdracht om expres fouten te maken en na een tijdje lukte mij dat. Ook ben ik weer gaan sporten. Ik sta nu weer veel vrolijker in het leven. Ik ben weer aan het werk en bij mijn functioneringsgesprek zeiden ze dat ik zo veranderd was het laatste jaar en dat ze daar blij mee waren.

Eveline, 17 jaar

Ik had veel last van de neveneffecten van een Whiplash, dus met name concentratieproblemen, vermoeidheid en geheugenproblemen. Op dat gebied zijn er weinig opties en na van alles geprobeerd te hebben, van neuroloog tot acupuncturist, ben ik via de huisarts bij het PELS instituut uitgekomen.
Ik werd heel goed begeleid in de vorm van praten over de situatie, kleine doelstellingen en een positieve stimulering, ook in de kleine dingen. Na mijn behandelingen bij PELS is het dusdanig verbeterd dat ik na twee jaar thuis gezeten te hebben vorig jaar september in een klap weer teruggegaan ben naar school en daar zelfs vwo niveau goed vol kon houden. Ik raad PELS zeker aan, omdat je op een hele prettige manier begeleid wordt en omdat ze goede resultaten boeken op een gebied waar de meeste artsen niets mee kunnen.

Els, 45 jaar

Na een reeks nare gebeurtenissen op mijn werk begon ik aan een re-integratietraject bij het PELS instituut. Het werkconflict had mij uit balans gebracht en mijn zelfvertrouwen flink gedeukt. Dankzij de gesprekken met Jorn kon ik de dingen weer in perspectief plaatsen. Het lukte me om me op de toekomst te richten en niet langer om te kijken in wrok. Ik heb een nieuw evenwicht tussen privé en zakelijk gevonden dat veel beter bij mij past. Inmiddels ben ik ruim een jaar voor mezelf werkzaam, wat ik aan het begin van het traject niet voor mogelijk had gehouden.

Janna, 55 jaar

Na een verkeersongeluk merkte ik dat ik veel problemen had. Allerlei deskundigen verrichtten gedurende 2 ½ jaar alleen maar onderzoek zonder dat er gerichte behandeling op volgde.

Van een daadwerkelijke re-integratie was geen sprake. Toen ik in september bij het PELS instituut kwam, leerde ik Jorn Hogeweg kennen. Door zijn wetenschappelijke kennis gecombineerd met praktische ervaring, heeft Jorn in individuele en groepssessies (Theater van het Brein) de afgelopen maanden inzichtelijk kunnen maken welke problemen ik heb opgelopen (door het verkeersongeluk) en zorgt zijn maatwerk van begeleiding voor kleine stappen naar herstel.

 

Inge, 35 jaar  

Een jaar na een auto-ongeluk ben ik gelukkig bij Pels terechtgekomen. Ik had in het eerste jaar bij een ander revalidatiecentrum gelopen alleen deze vooruitgang was erg minimaal,  na een jaar kon ik pas 3 x 1 uur op een dag iets doen. 
Toen ik bij Pels begon met het traject voor whiplash/ hersenschudding/ptss was ik nog niet in staat om zelf te reizen van Haarlem naar Amsterdam. Door de verschillende (en vooral de juiste) behandelingen en therapieën die ik heb kunnen volgen heb ik hele grote stappen vooruit gemaakt. Na een half jaar lukte het weer om naar mijn werk te gaan, ik kon weer zelf autorijden en heb weer voor een groot deel mijn leven terug. De intensieve begeleiding is erg fijn en heb hier erg veel aan gehad.

Evert, 10 jaar

 

Mijn zoon is nu 10; toen hij 5 jaar oud kreeg hij een diagnose van een stoornis in het autistisch spectrum met adhd. Sinds het begin van de basisschool, vanaf groep 1, werd er duidelijk dat Zoontje niet als alle andere kindjes was. Hij zonderde hij zich af, kwam slecht mee en was depressief. Ook thuis ging het niet zo lekker: hij luisterde zeer moeilijk naar mij; iedere stap gedurende de gewone gang van de dag was lastig: hij wilde niet uitkleden en naar school, hij wilde niet naar huis en de trap op; hij speelde niet, en vooral niet met mij. Toen we de televisie in huis haalden, bleek het onmogelijk om hem ervan af te houden. 
Uiteindelijk werd hij dus gediagnostiseerd. We begonnen met behandelingen: bij de psychiater kreeg hij medicijnen, bij de GG&GZ kregen we ouder-begeleiding. Bij de bewegingstherapeute leerde hij over zijn “innerlijke motor” en poogde hij zichzelf tot rust te brengen. Bij de remidial teacher probeerde hij te leren zijn aandacht vast te houden; er volgde een spel-therapie waarin hij een beetje geleerd heeft om te spelen. 
Echter, naarmate hij ouder en groter werd – werd hij ook explosiever en de ruzies heftiger. Ook op school ging het lastig; hij is slim dus hij kwam redelijk mee; maar iedere kleine teleurstelling, ieder klein misverstand laaiden uit tot een heftige woede uitbarsting. Op een gegeven moment begonnen we met de neurofeedback “training”.
Twee maanden later zat ik ’s avonds op de bank en dacht ik met verwondering: “ik ben niet uitgeput!” De dag was om en ik zat gewoon te genieten van de avond. Het gevoel dat het leven rustig kan zijn, zonder gedoe, dat ik de dag kan sluiten met een zoen en een knuffel, zonder ruzie en gehuil, was zo nieuw, dat voor het eerst begreep ik hoe zwaar de afgelopen jaren geweest moesten zijn!
Ik had aanvankelijk weinig verwacht van de training, maar al na 15 keer waren er resultaten. Zoontje kon aangesproken worden, opdrachten werden uitgevoerd, we hadden minder ruzies; Zoontje kon makkelijker spelen met andere kinderen. Zoontje begon te spelen met MIJ – iets wat hij NOOIT had gedaan. Ons leven is grondig veranderd.
We zijn nog steeds bezig met trainingen; het goede resultaat moet vast gehouden worden; ik hoop dat het ADHD probleem ook geholpen wordt als we doorgaan. 

Karlijn, 41 jaar

Twee jaar geleden kreeg ik een burnout. Via de website van Carien Karsten kwam ik bij het PELS instituut terecht. Ik had depressieve klachten, ernstige geheugenstoornis en concentratiestoornissen. Ik viel destijds tussen wal en schip wat het re-integreren betreft. PELS heeft vooraf in mij geïnvesteerd, want het uiteindelijke re-integratiebudget kreeg ik pas later. Daar ben ik ze erg dankbaar voor en het heeft bijgedragen aan een sneller herstel. Ik werd eerst begeleid door een klinisch psycholoog.
Toen ik hoorde dat PELS ook neurofeedbacksessies aanbood heb ik mij meteen ook daarvoor opgegeven. Ik had er al over gelezen en was er in geïnteresseerd geraakt. De combinatie van coachingsgesprekken en neurofeedback heeft mij in staat gesteld om binnen een jaar weer aan het werk te gaan voor 32 uur en dit ook vol te houden, want in het begin was het wel zwaar. De geheugen- en concentratiestoornissen namen echt af. Ik heb het PELS instituut ervaren als het vangnet wat je nodig hebt om uit een burnout te komen.